Wczoraj – 21 lutego – obchodziliśmy Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego. To święto zostało ustanowione przez UNESCO 17 listopada 1999 roku.

Odsyła do niestety tragicznych wydarzeń, które miały miejsce w Dhace w Bangladeszu. Podczas pokojowej demonstracji 21 lutego 1952 roku zginęło pięciu studentów domagających się nadania językowi bengalskiemu statusu języka urzędowego. Data ta ma nie tylko upamiętniać przywołane wydarzenia, ale także przypominać o różnorodności językowej, o tym, iż język to najpotężniejsze narzędzie ochrony i rozwoju wspólnego dziedzictwa kulturowego ludzkości.

Obchody święta zwracają również uwagę na potrzebę troski o język ojczysty, jego promocję, ochronę różnorodności językowej jako źródła dziedzictwa kulturowego. Mając to na uwadze nasi uczniowie na lekcjach języka polskiego zaangażowali się w różnorodne aktywności związane z językiem polskim. Były filmy o historii języka ojczystego, zabawy ortograficzne, chmury wyrazowe. Niektórzy pokusili się o zilustrowanie znanych przysłów i związków frazeologicznych, inni stali się poetami, nawet takimi z odzysku. Krótko mówiąc, przednio „bawiliśmy się językiem”.